سیب، گواوا، میوه به، آلو، پرتقال، سایر مرکبات و گلابی به طور طبیعی حاوی مقادیر زیادی پکتین هستند، در حالی که میوه های نرم مانند گیلاس و توت فرنگی حاوی مقادیر کمی هستند.
پکتین یکی از فیبر های محلول است که فواید زیادی برای مصرف کننده دارد.
اگر تا به حال نام پکتین را روی برچسب مواد تشکیل دهنده مشاهده کرده اید، ممکن است از خود پرسیده باشید – پکتین چیست و چگونه کار می کند؟ این کربوهیدراتی است که در میوه های مرکبات مانند گلابی و سیب و همچنین سبزیجات و دانه ها یافت می شود.اغلب به عنوان یک عامل غلیظ کننده و جزء داروهای گوارشی مانند ملین های طبیعی استفاده می شود.
به گزارش وب دا، این یک پلی ساکارید طبیعی (نوعی کربوهیدرات) است که حاوی مقدار خوبی فیبر محلول است. هنگامی که با مایع مخلوط می شود، یک ماده ژل مانند، بسیار شبیه به ژلاتین و سبوس جو دوسر را تشکیل می دهد.این همان چیزی است که به پکتین اجازه می دهد با ترویج سم زدایی، کاهش کلسترول و افزایش سیری به سلامتی شما کمک کند. حتی می توان آن را به صورت کپسول یا پودر مصرف کرد تا سلامت شما را بهبود بخشد.
پکتین چیست؟
پکتین کربوهیدراتی است که از میوه ها، سبزیجات و دانه ها استخراج می شود. کاربرد اصلی آن به عنوان ژل کننده، غلیظ کننده و تثبیت کننده در غذا می باشد.به صورت تجاری به صورت پودر سفید تا قهوه ای روشن که از مرکبات استخراج می شود فروخته می شود.شرکت ها معمولاً از پکتین در مواد غذایی به عنوان یک عامل ژل کننده، به ویژه در مربا و ژله استفاده می کنند. همچنین در مواد پرکننده، داروها، ملین ها، قرص های گلو، شیرینی ها، آب میوه ها، نوشیدنی های شیر و به عنوان منبع فیبر رژیمی استفاده می شود.
سیب، گواوا، میوه به، آلو، پرتقال، سایر مرکبات و گلابی به طور طبیعی حاوی مقادیر زیادی پکتین هستند، در حالی که میوه های نرم مانند گیلاس و توت فرنگی حاوی مقادیر کمی هستند.
تفاوت بین پکتین و ژلاتین چیست؟
هر دو وقتی با مایع مخلوط می شوند یک ماده ژل مانند تشکیل می دهند و هر دو معمولاً در محصولات غذایی مانند مربا، اسپری و ژله استفاده می شوند.
تفاوت عمده بین این دو این است که ژلاتین در قسمت های حیوانی یافت می شود. به طور خاص، از هیدرولیز جزئی کلاژن به دست می آید.از سوی دیگر، پکتین در گیاهان یافت می‌شود، بنابراین افرادی که رژیم گیاه‌خواری دارند می‌توانند محصولات حاوی آن را مصرف کنند.
از آنجایی که پکتین منبع بالایی از فیبر است، معمولاً در رژیم غذایی پرفیبر برای درمان یبوست و مشکلات گوارشی استفاده می شود. همچنین به کاهش طبیعی کلسترول، مبارزه با دیابت و حمایت از کاهش وزن نیز معروف است.
حقایق تغذیه ای
پکتین یک فیبر طبیعی است که در بیشتر گیاهان یافت می شود. به عنوان مثال، سیب و پرتقال دارای پکتین بالایی هستند و بیشترین غلظت را در پوست، هسته و دانه ها دارند.
می توانید آن را از میوه ها استخراج کنید، یا می توانید مخلوط خشک پکتین را در فروشگاه مواد غذایی بهداشتی محلی خود خریداری کنید.
یک بسته (تقریباً ۵۰ گرم) از مخلوط پکتین شیرین نشده و خشک حاوی:
کالری: ۱۶
کل کربوهیدرات: ۴۵.۲ گرم
فیبر: ۴.۳ گرم
چربی کل: ۰.۲ گر
چربی اشباع شده: ۰.۰۳ گر
چربی اشباع نشده چندگانه: ۰.۰۵ گرم
چربی تک غیراشباع: ۰.۰۱ گرم
پروتئین: ۰.۲ گرم
سدیم: ۱۰۰ میلی گرم (۴% DV*)
مس: ۰.۲ میلی گرم (۲۲٪ DV)
آهن: ۱.۴ میلی گرم (۸٪ – ۱۸٪ DV)
روی: ۰.۲ میلی گرم (۲٪ تا ۳٪ DV)
*ارزش روزانه: درصدها بر اساس رژیم غذایی ۲۰۰۰ کالری در روز است.
مزایا
۱- منبع بالای فیبر
فیبر پکتین چیزی بیش از یک تنظیم کننده است – فیبر غنی از فایده است که محلول در آب است و به کاهش کلسترول و افزایش سلامت گوارش کمک می کند.به عنوان یک فیبر محلول، با اتصال به مواد چرب در دستگاه گوارش، از جمله کلسترول و سموم، عمل می کند و باعث دفع آنها می شود.
این بدان معناست که پکتین به قابلیت‌های سم‌زدایی بدن کمک می‌کند، به تنظیم استفاده از قندها و کلسترول در بدن کمک می‌کند و سلامت روده و گوارش را بهبود می‌بخشد.
یک مطالعه آزمایشگاهی در سال ۲۰۱۴ که در مجله شیمی کشاورزی و مواد غذایی منتشر شد، نشان داد که پکتین میزان هضم لیپید را کاهش می دهد، که به تعاملات اتصال آن با اجزای خاص دستگاه گوارش نسبت داده می شود.
هضم چربی زمانی است که قطرات بزرگ چربی به قطرات کوچکتر تجزیه می شوند. این امر هضم آنزیم هضم کننده چربی به نام لیپاز پانکراس را آسان تر می کند.به نوبه خود، این به بدن شما کمک می کند تا چربی ها را به اسیدهای چرب تجزیه کند.مطالعه‌ای که در سال ۱۹۹۴ در مجله تغذیه منتشر شد، نشان داد که موش‌هایی که با رژیم‌های غذایی حاوی پکتین تغذیه می‌شدند، پس از یک رژیم غذایی ۲۸ روزه حاوی پکتین، غلظت LDL و کلسترول کبدی کمتری نسبت به گروه کنترل داشتند.
۲-کلسترول را کاهش می دهد
پکتین یک فیبر محلول در آب است که می تواند کلسترول را در روده متصل کند و در نتیجه از جذب آن در جریان خون جلوگیری کند. تحقیقات نشان می دهد که دوز مناسب برای کلسترول بالا ۱۵ گرم پکتین در روز است.
پکتین را می توان مستقیماً از غذاهای پرفیبر مانند میوه ها، سبزیجات و دانه ها مصرف کرد. به علاوه، این غذاهای سالم به دلیل محتوای کلی فیبرشان به عنوان غذاهای کاهش دهنده کلسترول شناخته می شوند.
مطالعه ای در سال ۱۹۹۸ که در مجله فیزیولوژی و بیوشیمی منتشر شد نشان می دهد که مصرف پکتین منجر به کاهش سطح کلسترول در کبد و سرم و همچنین افزایش مواد زائد می شود. این مطالعه شامل موش‌های معمولی بود که به مدت سه هفته با رژیم غذایی حاوی ۲.۵ درصد یا ۵ درصد پکتین سیب یا پرتقال یا بدون پکتین، که گروه کنترل بود، تغذیه شدند.غلظت کلسترول در ضایعات (مدفوع) پس از یک، دو و سه هفته درمان تعیین شد
مطالعه دیگری که در کالج پزشکی دانشگاه فلوریدا انجام شد، نشان داد که رژیم غذایی حاوی پکتین گریپ فروت، بدون تغییر در شیوه زندگی، می تواند به میزان قابل توجهی کلسترول پلاسما را کاهش دهد. این مطالعه به مدت ۱۶ هفته به طول انجامید و ۲۷ داوطلب انسانی که در معرض خطر متوسط تا بالا برای بیماری عروق کرونر قلب به دلیل هیپرکلسترولمی بودند، شرکت کردند.
این مطالعه با رژیم غذایی یا سبک زندگی فعلی شرکت کنندگان تداخلی نداشت. مصرف مکمل پکتین گریپ فروت باعث کاهش کلسترول پلاسما به میزان ۷.۶ درصد و کلسترول LDL به میزان ۱۰.۸ درصد شد.
۳- اسهال را کنترل می کند
پکتین ویسکوزیته و حجم مدفوع را افزایش می دهد. بنابراین، معمولا برای تسکین طبیعی یبوست و اسهال استفاده می شود.مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۱ در مرکز تحقیقات سلامت و جمعیت در بنگلادش انجام شد، اثرات مفید روده فیبرهای غذایی موز سبز یا پکتین را در کودکان مبتلا به اسهال مداوم ارزیابی کرد.
در این مطالعه، ۶۲ پسر ۵ تا ۱۲ ماهه به طور تصادفی یک رژیم غذایی مبتنی بر برنج شامل موز سبز پخته، پکتین یا رژیم غذایی برنج به تنهایی داده شد. پس از هفت روز، وزن و قوام مدفوع، دفعات استفراغ و پاکسازی و طول مدت بیماری اندازه گیری شد.در روز سوم پس از درمان، تعداد قابل توجهی از کودکان از اسهال دریافتی پکتین یا موز نسبت به گروه شاهد بهبود یافتند و در روز چهارم، این نسبت ها همچنان رو به افزایش بود.
نتایج نشان می دهد که موز سبز و پکتین به طور قابل توجهی مقدار مدفوع، محلول آبرسانی خوراکی، مایعات داخل وریدی، دفعات استفراغ و مدت زمان اسهال را کاهش می دهد – و اینکه پکتین گام مهمی برای متوقف کردن اسهال است.
مطالعات همچنین نشان می دهد که پکتین می تواند به درمان سندرم روده تحریک پذیر غالب اسهال کمک کند.
۴- با دیابت مبارزه می کند
پکتین به کاهش فعالیت آنزیم هایی که نشاسته و قند را تجزیه می کنند،کمک می کند . همچنین جذب کربوهیدرات ها و قندها به دلیل محتوای فیبر کاهش می یابد. این به جلوگیری از افزایش قند خون، که باعث عدم تحمل گلوکز، افزایش وزن و دیابت می شود، کمک می کند.
مطالعه ای در سال ۱۹۸۸ که در مجله آمریکایی تغذیه بالینی منتشر شد، اثرات مصرف پکتین را بر روی ۱۲ بیمار دیابتی نوع ۲ غیر وابسته به انسولین ارزیابی کرد. شرکت کنندگان پس از قرار گرفتن در یک رژیم غذایی ۲۴۰۰ کالری و کم فیبر به مدت دو هفته و سپس چهار هفته مکمل اضافه شده با ۲۰ گرم پکتین سیب، از نظر تخلیه معده، تحمل گلوکز و پاسخ های هورمونی مورد آزمایش قرار گرفتند.
نتایج نشان می دهد که مصرف مداوم پکتین سرعت تخلیه معده را کاهش می دهد و تحمل گلوکز را بهبود می بخشد و آن را به یک کمک طبیعی مناسب برای علائم دیابت تبدیل می کند.
۵-به کاهش وزن کمک می کند
پکتین یک کربوهیدرات پیچیده محلول در آب است که به عنوان یک ماده غذایی چربی سوز عمل می کند. از آنجایی که قوام آن آدامس مانند یا ژل مانند است، وقتی میوه یا سبزیجات تازه با پکتین می خورید، سلول ها آن را به جای چربی جذب می کنند.
همچنین به شما کمک می کند مدت طولانی تری احساس سیری کنید. این احساس سیری به این معنی است که در طول روز کمتر غذا می خورید.
