نوید محمودی درباره اینکه چطور فیلمنامه «پوست شیر» شکل گرفت، انتخاب بازیگران و مسائل مربوط به محتوای سریال نکاتی را مطرح کرد.
«پوست شیر» را شاید بتوان یکی از بهترین سریال‌های سال 1401 دانست که تا چند هفته دیگر کنار مخاطبانش خواهد بود. حالا چرا آن‌قدر مخاطبین آن را دنبال می‌کنند؟ این نکته را می‌توان در سِیر داستانِ «پوست شیر» و سازندگان این اثر دنبال کرد. نکته‌ای که کمتر در سریال‌های این روزهای تلویزیون و حتی نمایش‌خانگی می‌توان دنبالش بود.
سریالی که هر قسمتی پیش می‌رود مخاطب به این نتیجه می‌رسد که نمی‌تواند سرانجامش را پیش‌بینی کند. گویی سازندگان این اثر یک قدم پیش‌تر از مخاطب می‌روند؛ متأسفانه این فضا را کمتر در سریال‌های دیگر می‌بینیم که سریال‌سازان به این نکته توجه ندارند چطور جذاب باشند و چطور جذاب و ماندگار پیش بروند؟
امروزه احترام به مخاطب یک اصل تمام عیار برای یک فیلم یا سریال است و وقت و هزینه مخاطب باید برای فیلمساز مهم باشد. اگر یک فیلمساز توانست این اصول را رعایت کند بلاشک فیلم آن فیلمساز با استقبال عمومی رو به رو خواهد شد و اگر نتوانست این اصول ابتدایی را رعایت کند فیلم آن در بین مخاطب جایگاهی پیدا نخواهد کرد.
نخستین شاخصه یک فیلم خوب برخورداری از یک سناریوی قوی و بدون هجویات است که امروز در بین تماشاگران پروپاقرصِ سینما و تلویزیون یا اصطلاحاً فیلم‌بازان معروف به آب بستن است. یعنی هرچه قدر که سناریو قوی و داستان دارای محتوا باشد آن فیلم موفق خواهد بود که این مورد در ساخته جمشید محمودی کاملاً دیده می‌شود. چرا که اگر ساختار «پوست شیر» درست نبود امروز این سریال اقبال خوبی پیدا نمی‌کرد.
نوید محمودی تهیه‌کننده این سریال شبکه نمایش‌خانگی است. او به همراه برادرش بارها کارگردان و تهیه‌کننده بسیاری از مجموعه‌های تلویزیونی و فیلم‌های سینمایی بوده‌اند. توفیقات بسیاری را در این مسیر کسب کرده‌اند. نوید از سال 1375 ابتدا کار هنری را از تلویزیون با ساخت برنامه‌های ترکیبی آغاز کرد و سپس با ورود برادرش جمشید، وارد تئاتر و کارهای نمایشی و تله‌فیلم شد. همان زمان محصول همکاری مشترک برادران محمودی، چهار تله‌فیلم برای تلویزیون شد.
جمشید و نوید دو کارگردان و نویسنده فیلم با هم برادرند و چون برادر بودند، کم‌کم از همان‌جا بین مردم این فضای «برادران محمودی» ایجاد شد. در «چند متر مکعب عشق» و سریال سایه بان، این قضیه جدی‌تر شد و کم‌کم فعالیت‌هایشان را تفکیک نکردند و نوشتند «کاری از برادران محمودی». دلیلش هم این بود که خیلی از کارهای این سریال را با هم انجام دادند.
نوید علاوه بر کارگردانی و تهیه‌کنندگی، طبع شعر نیز دارد و نویسندگی هم می‌کند و تاکنون چند مجموعه اشعار را در قالب کتاب به چاپ رسانده است که از جمله می‌توان به «سنگریزه» در سال 1383 و مجموعه شعر «تا حالا بخاطر دلت سرتو به دیوار زدی»، «شهریور مردودی» ، مجموعه داستان «قصه» ، «برای پرنده چه فرقی می‌کند» ، «من تو خیابان» ، «در من باران می‌بارد» ، «من سه شنبه آخر ماه مردم» و … اشاره کرد.
