«در میانه التهاب پساجنگ و نبرد روایت‌ها، رهبر انقلاب با حضوری سنجیده و بی‌واسطه در مراسم عزاداری سید و سالار شهیدان، پیامی چندلایه به جامعه مخابره کردند؛ پیامی بدون خطابه که البته صدایی بلند در دفاع از ملت، بازسازی اعتماد و تثبیت هندسه امت بود.»
به گزارش پایگاه خبری تجریش ؛ امین صبحی، معاون خبر ایسنا و تحلیلگر مسائل سیاسی و بین‌الملل در یادداشتی با این مقدمه ادامه می دهد: مرور رخدادهای تهاجم اخیر صهیونیست‌ها به کشورمان که با همراهی و حمایت کامل ایالات متحده صورت گرفت، نشان‌دهنده این واقعیت مهم است که اتاق‌های فکر رسانه‌ای غربی و بعضاً منطقه‌ای، با بسیج تمام ظرفیت‌های خود تلاش داشتند تا تصویری از ایران ارائه دهند که بر اساس آن، حاکمیت تنها، مردم دلسرد و انسجام ملی فروپاشیده است.
این خیال اما به‌طرز فاحشی نادرست بود و خیلی زود محاسبات دشمنان ایران به‌هم ریخت؛ آنان در طراحی خود سهم عظیمی از معادله برندازی را برای ملت ایران در نظر گرفته و منتظر نوعی شورش اجتماعی گسترده علیه حاکمیت بودند. بااین‌حال، همه‌چیز برخلاف این طراحی رقم خورد و آنچه در میدان و رسانه‌های مستقل بازتاب یافت، حکایت از بازگشت ملت به صحنه داشت؛ از تجمعات خودجوش گرفته تا بیانیه‌های مردمی، از موضع گیری چهره های داخلی تا حمایت ایرانیان خارج از وطن همه و همه تنها یک پیام به جهانیان مخابره کرد و آن صدای اتحاد ملت ایران بود. به این ترتیب، برای ناظران مستقل و حتی برخی مخالفان مسجّل شد که سرمایه اجتماعی جمهوری اسلامی ایران نه‌تنها متزلزل نشد، بلکه بار دیگر فعال شده و به صحنه آمده است و ملت به‌جای فاصله گرفتن از حاکمیت، به آن نزدیک‌تر شده و در میدان، عهده‌دار نقشی مکمل شده اند و ارزش افزوده‌ای را در تداوم اقدامات سرداران و سربازان جان‌برکف ایران خلق کردند.
در این میان، رهبر انقلاب اسلامی نیز از همان روزهای نخست، با پیام‌های ویدئویی و موضع‌گیری‌های صریح و دقیق خود، نقشی راهبردی ایفا کردند. پیام‌هایی که ضمن تأکید بر اقتدار ساختاری، ثبات تصمیم و آمادگی راهبردی جمهوری اسلامی، محدود به تقویت روحیه ملت نبود و نخبگان منطقه‌ای و تحلیلگران بین‌المللی را نیز مخاطب قرار می‌داد تا در فضای بیرونی بازتاب یافته و مانع از شکل‌گیری روایت‌های مخرب در محافل تصمیم‌سازی جهانی شود.
با این‌وجود، برخی جریان‌های مذموم رسانه‌ای تلاش کردند از عدم حضور فیزیکی رهبر انقلاب در اجتماعات عمومی، سوءبرداشت‌هایی تولید کرده و پیروزی‌های سیاسی ـ نظامی حاصل از مقاومت ایران در برابر جبهه غربی ـ صهیونیستی را تحت‌الشعاع قرار دهند. این تفسیرها با نادیده گرفتن الزامات امنیتی و ملاحظات خاص فرماندهی کل قوا، با هدف تضعیف اقتدار حاکمیت و ایجاد تردید نسبت به انسجام جبهه درونی صورت گرفت.
نبرد ادراکی رهبر انقلاب در متن میدان
اینجا بود که برگ برنده‌ای دیگر از سوی فرمانده کل قوا صادر شد و رهبر انقلاب با حضور در حسینیه امام خمینی (ره) نه‌تنها به احساسات مردمی پاسخ دادند، بلکه در نبرد ادراکی جهانی نیز ایفای نقش کرده و تصویری کامل از ایرانِ متحد در سایه اهل‌بیت (ع) به نمایش گذاشتند.
این حضور، فراتر از مناسک آیینی، پاسخی عینی به جنگ روانی اتاق‌های فکر رسانه‌ای بود که در پی تضعیف مشروعیت درونی نظام بودند.
حضور رهبری در مجلس عزاداری شب عاشورا، سکوتی پُرمفهوم و نشانه‌ای از آرامش، اقتدار و اعتمادبه‌نفس حاکمیتی بود که نه در حاشیه، بلکه در متن میدان ایستاده است.
رهبر انقلاب تنها به این حضور پرصلابت بسنده نکردند و با درخواست هوشمندانه از مداح مراسم ـ مبنی بر اینکه «ایران را بخوان» ـ یک موضع‌گیری فرهنگی ـ سیاسی ممتاز نیز به تاریخ معاصر کشورمان افزودند؛ پیامی شفاف برای مخاطبان داخلی و خارجی.
این انتخاب، یادآور پیوند ناگسستنی ایران و اسلام، ملت و امت، و نشانگر این واقعیت بود که جمهوری اسلامی به حذف یکی برای بقای دیگری تن نداده و نخواهد داد.
این نظام، همچنان با همان منطق اولیه‌اش پابرجاست و امت هیچ‌گاه از ملت عبور نکرده و ستون پایدار اهتزاز پرچم امت اسلامی بوده است.
سرمایه اجتماعی ملت ایران ـ که در روزهای نخست تهاجم، با شتاب و اصالت به میدان آمد تا از حاکمیت جمهوری اسلامی دفاع کند ـ در شب عاشورا از سوی رهبر انقلاب تثبیت و تأیید شد.
این حضور، به‌ویژه با انتخاب سنجیده زمان، مکان و لحن، نه پیامی احساسی، بلکه پاسخی راهبردی و ساختاری به پروژه تخریب جمهوری اسلامی در سطوح رسانه‌ای بود؛ پیامی که خطابش روشن بود: تصویری که شما از ایران ترسیم می‌کنید، با واقعیت میدان و وفاداری ملت هم‌خوانی ندارد.
بنابراین، حضور رهبر انقلاب در میان عزاداران سالار شهیدان را باید فراتر از یک حضور مذهبی صرف و در مختصات یک مداخله سطح بالای راهبردی در نبرد ادراکات تحلیل کرد؛ مداخله‌ای که قوی ترین پیام را به تحلیلگران اتاق‌های فکر و رسانه‌هایی مخابره کرد که درصدد انکار واقعیت‌های شفاف حاکم بر ایران و انعکاس تحلیل‌های وارونه از جامعه هستند.
در پایان می‌توان گفت آنچه در روزهای نخست بحران با بازگشت خودجوش ملت شکل گرفت و موجب تحیر و سردرگمی دشمنان شد، با حضور رهبر انقلاب رسمیت یافت و این پیام روشن را به جهانیان رساند که پروژه جدایی ملت از حاکمیت و شعائر دینی، برای چندمین بار شکست خورده و فتنه‌های دشمنان خنثی شده است.
