این مطلب به قلم یورگ روچول رئیس دانشکده مدیریت و فنآوری اروپا به این واقعیت اشاره کرده که صرفنظر از نتیجهای که در پایان رقابتهای انتخاباتی حاصل خواهد آمد، این نکته را نباید از نظر دور نگاه داشت که منافع بلوک غرب همخوانی کاملی با منافع واشنگتن ندارد و به نظر میرسد که وقتش رسیده که طرفین و به خصوص اروپا در نهایت این ناهمخوانی منافع را به رسمیت بشناسند.
به گزارش پایگاه خبری تجریش به نقل از نشریه پولتیکو ؛ دو ماه مانده تا انتخابات ریاستجمهوری ایالات متحده در ماه نوامبر، اما با این حال به نظر میرسد که هنوز برای پیشبینی تبعات و پیامدهای این انتخابات زود باشد. اما مسلما در پایان این رقابت بیش از هر زمان دیگری در دهههای اخیر شاهد تغییرات دراماتیک و چرخشهای چشمگیری خواهیم بود.
در روزهای ابتدایی پس از سوءقصد به دونالد ترامپ، پیروزی رئیسجمهور پیشین در انتخابات ماه نوامبر تا حد زیادی قطعی و مطمئن به نظر میرسید. پس از اعلام خروج جو بایدن از رقابت و جایگزینی کامالا هریس به عنوان نامزد دموکراتها، روند و شتاب رویدادها تغییر کرد. و معاون حال حاضر رئیسجمهور تنها طی یک هفته توانست با جمعآوری 310 میلیون دلار مجموع دریافتی کمپین خود را در ماه جولای ، بیش از دو برابر مبلغ کمپین دونالد ترامپ جمعآوری نماید. و حالا هریس در نظرسنجیهای ایالات کلیدی از قبیل میشیگان، پنسیلوانیا و ویسکانسین پیشتاز است و دونالد ترامپ را پشت سر گذاشته است.
با توجه به همه این رویدادها وقوع یک چرخش غیرمنتظره و غیرمترقبه دیگر به هیچ وجه تعجبآور نخواهد بود. در واقع این که در ادامه شاهد یک چرخش دیگر باشیم و پیشبینی نتیجه و آماده شدن برای آنچه در پیش است، دشوارتر از حال حاضر هم شود، اصلأ بعید نیست. در واقع با توجه به اهمیت و تأثیر جهانی این رقابت، تقریباً در تمام نقاط جهان نوعی نیاز به کسب آمادگی برای مواجهه با نتیجه این انتخابات احساس میشود؛ اگرچه احتمالاً اروپا به خاطر جنگهایی که در حال حاضر درگیرشان شده، این نیاز را بیشتر و شدیدتر احساس مینماید. و نکته جالب در این میان نیز این است که تفاوتهای اساسی بین دو نامزد اصلی انتخابات آمریکا و تأثیر آنها بر امنیت و رفاه قاره اروپا غیرقابل انکار است.
با این حال، اغلب این موضوع نادیده گرفته میشود که فارغ از هر نتیجهای که انتخابات ماه نوامبر میتواند داشته باشد، تغییرات استراتژیک گستردهای در سیاست ایالات متحده در حال انجام است. حتی در این زمینه عدهای گام از این هم فراتر میگذارند و میگویند که ترامپ بیش از این که محرک این تغییرات باشد، خود به نوعی نشانه آناست. و همین نکته هم هست که باید واکنش استراتژیک اروپا را تغییر دهد.
متن کامل خبر را در نشریه پولتیکو بخوانید