نشریه اینترنتی بلومبرگ در مطلبی به قلم توماس بلک ستون‌نویس حوزه صنعت و حمل‌ونقل درباره آینده ربات‌ها نوشته که ماشین‌های انسان‌مانند آینده به خاطر تناسب بیشتری که با کارهایی دارند که انسان‌ها انجام می‌دهند؛ رواج بیشتری خواهند داشت و به خصوص دست‌های این ربات‌ها این اجازه را به‌شان خواهد داد اشیای مختلف را گرفته، بلند کرده و حمل کنند. با این حال، ایمنی هنوز یک مانع اساسی در مسیر تولید انبوه ربات‌های آدم‌مانند است.
به گزارش پایگاه خبری تجریش به نقل از شفقنا ؛ مردم اغلب ربات‌ها را در شکل و شمایل انسان تجسم می‌کنند. این تصویری است که هالیوود در دهه‌های گذشته با فیلم‌ها‌یی که در این زمینه ساخته، ایجاد کرده است. در حال حاضر البته ویدئوهایی از ربات‌های دوپای واقعی نیز در اینترنت وجود دارد، از ربات ایلان ماسک به نام اپتیموس گرفته تا ربات دوپای فوق‌العاده انعطاف‌پذیری که بوستون‌دینامیکز تولید کرده است، و البته ربات‌های دیگری هم وجود دارد که پاهای فلامینگومانندش از زانو به عقب خم می‌شوند.
این ربات‌ها برای برخی ترسناک و برای برخی دیگر، اما، جالب هستند. با این حال به عنوان اولین و مهم‌ترین واکنش عمیق در قبال تفاوت‌های این ابزارهای خودکار باید به این نکته جالب اشاره کرد که ربات‌های انسان‌مانند همواره بحث‌انگیزتر از ربات‌های دیگری از کار درمی‌آیند- که یا در قالب جاروبرقی‌های خودکار موسوم به رومبا دور خانه برای تمیزکاری می‌خزند یا به شکل بازوهای شش محوره کارخانه‌های خودروسازی به راحتی بدنه خودرو را بلند کرده و می‌چرخانند.
این ربات‌های دوپا به هر حال چه آن‌ها را دوست داشته باشید یا نه، به مرور زمان رواج بیشتری خواهند یافت. فرم و شکل این ربات‌ها البته فقط تلاشی بیهوده برای تجلیل از انسان نیست. داشتن دو پا به این ربات‌ها کمک می‌کند تناسب بیشتری با جاها و کارهایی داشته باشند که انسان‌ها انجام می‌دهند و دست‌های این ربات‌های انسان‌مانند هم این اجازه را به‌شان خواهد داد اشیای مختلف را گرفته، بلند کرده و حمل کنند. در حال حاضر چندین و چند شرکت بزرگ و حتی چند استارت‌آپ کمتر شناخته‌شده در حال ساخت و آزمایش چنین ربات‌هایی هستند.
البته هنوز زمان ارائه این ربات‌ها نرسیده و به‌اصطلاح وقت زیادی تا پرایم‌تایم باقی است. در حقیقت آن‌ها هنوز خطرناک هستند و از نظر قدرت و ظرفیت محدودیت‌هایی دارند. از زمان تولید اولین ربات کارخانه‌ای- به نام اونیمیت- در سال 1961 به این‌سو، در این صنعت فاصله مراحل تولید اولیه تا توزیع گسترده حدود بیست سال طول کشیده است. این چرخه البته ممکن است با معرفی روبات‌های مشارکتی و روبات‌های متحرک مستقلی که با نام اختصاری AMRs شناخته می‌شوند، سرعت بیشتری بگیرد. این دو نوع ربات‌های جدید احتمالا راه را برای ربات‌های انسان‌شکل هموار خواهد کرد.
ربات‌های مشارکتی- که معمولاً به عنوان cobot شناخته می‌شوند- به دلیل استفاده از حس‌گرهایی که با نزدیک شدن انسان یا اشیاء دیگر حرکت را کند یا متوقف می‌کنند، موفقیت بزرگی محسوب می‌شوند. این کارایی باعث می‌شود که این ربات‌ها از آسیب رساندن به اشخاص جلوگیری کرده و به عبارت بهتر به ربات‌ها اجازه می‌دهد بتوانند در کنار انسان‌ها کار کنند. این فن‌آوری که اول‌بار در سال 1996 اختراع شد، تازه حدود یک دهه پیش بود که توانست وارد بازار شده و موفقیت بزرگی به دست آورد. در حال حاضر این بخش با ارائه 225000 ربات سریع‌ترین رشد را در بازار ربات‌های صنعتی به خود اختصاص داده است.
پس از آن هم انفجار ربات‌های متحرک خودران رخ داد- که معمولاً دارای چهار چرخ و سطح صافی هستند که به آن‌ها امکان حمل اشیاء مختلف را می‌دهد. این ربات‌های متحرک نحوه طراحی انبارها را متحول کرده‌اند و مشخص است که در آینده نقش مهمی در رواج هر چه بیشتر ربات‌ها خواهند داشت.
