روز شنبه ۱۳ ژانویه در تایوان انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی برگزار می‌شود که می‌تواند اثرات و تبعات گسترده‌ای روی آینده تنش‌های میان این جزیره و پکن و همچنین چین و جهان داشته باشد.
به گزارش پایگاه خبری تجریش به نقل از یورونیوز ؛ تایوان که تا سال ۱۹۸۷ تحت یک حکومت نظامی اداره می‌شد در سال ۱۹۹۶ نخستین انتخابات ریاست جمهوری خود را برگزار کرد و پس از دهه‌ها بالاخره توانست به حکومت استبدادی پایان داده و زیر چتر دموکراسی قرار گیرد. چین هرگز تایوان و استقلالش را به رسمیت نشاخته و این جزیره را یکی از استان‌های سرزمین خود می‌داند.
از همین منظر انتخاباتی که چینی‌ها آن‌را انتخاب بین جنگ و صلح خوانده‌اند بسیار حائز اهمیت است و هرچند یک چشم جهان به خاورمیانه و درگیری‌های حماس و اسرائيل و البته حوثی‌ها و چشم دیگرش هم به جنگ روسیه و اوکراین است اما همچنان نمی‌توان از انتخابات سرنوشت ساز تایوان چشم برداشت.
در این گزارش می‌خواهیم به هر آنچه که شما برای درک و دنبال کردن انتخابات تایوان نیاز دارید، بپردازیم.
احزاب
روز شنبه دو انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری به صورت همزمان در تایوان برگزار می‌شود و این باعث خواهد شد قدرت در این جزیره به صورت کامل دستخوش تغییر شود.
در انتخابات پارلمانی سه حزب اصلی تایوان شرکت خواهند کرد که عبارتند از: حزب حاکم «دموکراتیک مترقی DPP»، «حزب کومینتانگ KMT» و همچنین «حزب مردم تایوان TPP» که این یکی در سال ۲۰۱۹ تاسیس شد.
در حال حاضر حزب حاکم دموکراتیک مترقی با در اختیار داشتن ۶۳ کرسی اکثریت را در پارلمان این کشور در اختیار دارد و پس از آن حزب کومینتانگ صاحب ۳۸ کرسی است و حزب مردم تایوان هم ۵ صندلی را در پارلمان این جزیره به خود اختصاص داده است.
در خصوص عقاید و باورهای این احزاب باید اشاره کرد که حزب حاکم DPP از هویت مستقل تایوان حمایت کرده و ادعاهای پکن را بی‌اساس می‌داند. این حزب همچنین تاکید دارد که این مردم تایوان هستند که می‌توانند آینده خود را تعیین کنند.
در مقابل حزب KMT که در واقع یک حزب با ریشه چینی است و پس از شکست در جنگ داخلی با کمونیست‌ها در سال ۱۹۴۹ از چین فرار و به تایوان آمده طرفدار روابط با نزدیک با چین است. هرچند این حزب می‌گوید از پکن طرفداری نمی‌کند اما تصریح دارد که تایپه و پکن به یک چین واحد تعلق دارند اما هر طرف می‌تواند آن را به نحوی که می‌خواهد تفسیر نماید. موضعی که مورد استقبال پکن هم قرار گرفته است. مقام‌های این حزب در ماه‌های اخیر سفرهای متعددی به پایتخت چین داشته‌اند.
حزب سوم یعنی TPP هم از تعامل با چین حمایت می‌کند.
علاوه بر این سه جریان سیاسی، چندین حزب کوچک دیگر مانند «حزب دولت‌ساز تایوان» و یک حزب جدید که آشکارا طرفدار نیز است نیز نامزدهایی را برای انتخابات پارلمانی معرفی کرده‌اند اما بعید است که کرسی‌های چندانی در انتخابات پارلمانی کسب کنند.
نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری:
سه نفر برای ریاست جمهوری کاندیدا شده‌اند:
معاون کنونی رئيس جمهور یعنی لای چینگ ته که به طور گسترده با نام انگلیسی‌اش ویلیام شناخته می‌شود نامزد حزب حاکم DPP است.
از حزب KMT، شهردارپیشین شهر نیو تایپه هو یو ایه حضور دارد.
و از TPP هم شهردار سابق تایپه یعنی کو ون جه در این انتخابات نامزد شده است.
لای تقریباً به طور مداوم در نظرسنجی‌های پیش از رای‌گیری پیشرو بوده است. هرچند مطابق قانون از تاریخ ۳ ژانویه دیگر اجازه انتشار نظرسنجی‌ها وجود نداشته است.
رئیس جمهور جدید کار خود را از ۲۰ مه آغاز خواهد کرد و برای یک دوره ۴ ساله در قدرت باقی خواهد ماند. مانند اکثر دموکراسی‌های ریاستی فرد پیروز می‌تواند حداکثر دو دوره متوالی در سمت ریاست جمهوری باقی بماند. اتفاقی که باعث شده رئيس جمهوری کنونی این کشور پس از دو دوره حضور در قدرت دیگر امکان حضور در انتخابات را نداشته باشد.
رئیس‌جمهور تایوان فرمانده کل ارتش است و نخست‌وزیر را منصوب می‌کند و سپس کابینه را تشکیل می‌دهد و قانون را امضا می‌کند تا رسما لازم الاجر شود.
شعب اخذ رای از ساعت ۸ صبح روز شنبه باز می‌شوند
شعب اخذ رای از ساعت ۸ صبح روز شنبه تا ۴ بعد از ظهر همان روز به وقت محلی باز خواهند بود. رسانه‌های تایوان پیش‌بینی‌های خود را بر اساس شمارش آرا اولیه در مورد اینکه چه کسی برنده شده است، در اوایل شب ارائه می‌کنند.
در ادامه هم کمیسیون مرکزی انتخابات نتایج رسمی را بر اساس شمارش آرا اعلام خواهد کرد.
ساختار سیاسی و انتخابات
برای انتخابات ریاست جمهوری برنده تنها به اکثریت ساده برای پیروزی نیاز دارد و در نتیجه دور دوم انتخابات وجود نخواهد داشت.
در انتخابات پارلمانی دو برگه رای به رای دهندگان داده می شود که در برگه نخست افراد به نامزد محلی خود رای می‌دهند و در برگه دوم باید به نامزد حزبی رای دهند.
در پارلمان که یوان قانونگذاری نامیده می‌شود در مجموع ۱۱۳ کرسی وجود دارد که ۷۳ نماینده با اکثریت ساده در حوزه‌های انتخابیه تعیین شده انتخاب می‌شوند و ۳۴ کرسی باقیمانده به نسبت حزبی به نماینده‌ها اختصاص داده می‌شود. ضمن اینکه یک حزب برای کسب کرسی در یوان قانونگذاری باید دست‌کم ۵ درصد از کل آرا را داشته باشد.
این نکته هم قابل توجه است که ۶ کرسی نیز برای جمعیت بومی تایوان در نظر گرفته شده است.
یوان قانونگذاری اصلی ترین نهاد قانونگذار است. دوره یک عضو قانونگذاری یوان مانند رئيس جمهور چهار سال است. قانونگذاران جدید از اول فوریه کار خود را آغاز خواهند کرد.
حدود ۱۹ میلیون و پانصد هزار نفر از میان جمعیت بیش از ۲۳ میلیون نفری تایوان واجد شرایط رای دادن هستند. برای مشارکت در انتخابات افراد باید دست‌کم ۲۰ سال داشته باشند.
در آخرین انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی در سال ۲۰۲۰، مشارکت حدود ۷۵ درصد بوده است.
