در برابر فرزندی که مدام الفاظ رکیک و ناسزا در منزل به کار می برد، نخستین گام والدین باید حفظ آرامش و خونسردی شان باشد چرا که اگر والدین هم بخواهند مقابله به مثل کنند، هیچ مشکلی حل نمی شود.
گروه زندگی ـ دکتر مهدی اسماعیل تبار(روان شناس): ادبیات زشت فرزندان ما این روزها نتیجه سکوت و ندانستن های والدین و بزرگترهای مدرسه، برنامه های صدا و سیما و آموزش دانشگاه ها است. بچه‌ها در دو دنیا پرورش پیدا می کنند نخست دنیای واقعی و دیگری دنیای مجازی که این روزها گسترش یافته است.
عملکرد ضعیف والدین، ورودی اطلاعات بزرگسالی در زندگی نوجوانی، ترس و تله رها شدگی، کوله بار کج کودکی، رنج روانی در کودکی برای مادر و فرزند، تعلیمات منفی رسانه ها، بازی های خشن و دنیای مجازی همه عواملی هستند که باعث آلودگی زبانی بچه های ما می شوند که در نهایت نیز با هر خشمی از ذهن به زبان می آیند.
*به فرزندانتان باج ندهید!
حال سوال می شود آیا فحاشی نشانه قوت است یا ضعف انسان؟ قطعا نشانه ضعف است وقتی زورمران نمی رسد که کاری را انجام دهیم یک طوری می خواهیم دلمان را با بدزبانی خنک کنیم. مهم این است که اگر فرزند کودک یا نوجوان شما، دانشجو و یا هر مقطع تحصیلی ناسزا می‌گوید به او باج ندهید.
اما برای رفع مشکل او باید ورودی این اطلاعات نادرست به فرزندانتان را شناسایی کنید آیا در خانه این کلیدواژه ها استفاده می‌شود یا مدرسه ، دانشگاه یا هر جای دیگری؟ ابتدا باید این منبع را پیدا کنید.
در هر حال فحاشی برای زیست نازیبا است، مثل غذای بدطعمی که ابتدا می خوریم بعد آن را بیرون می ریزیم. مرحله اول والدین باید به اعصاب خود مسلط باشند و مقابله به مثل نکنند. دوم این تهدید را تبدیل به یک فرصت برای بازسازی روابط خود وفرزندانشان کنند، کجای کار ایراد داشته که اینطور شده؟ درواقع به این سوال پاسخ دهند که کجا مشکل داشته که کار به اینجا رسیده است؟ پس از شناسایی منبع اصلی با تسلط به خود سعی بر رفع مشکل کنند و بدانند که این مشکل نیز چون خیلی مسائل دیگر قابل حل است.
