جراحی لیفت سینه که در اصطلاح پزشکی با نام ماستوپکسی (Mastopexy) شناخته میشود، یک روش زیبایی است که به منظور بالا کشیدن و بهبود فرم سینههایی که دچار افتادگی، شل شدگی یا کاهش حجم شدهاند، انجام میگیرد. این جراحی با حذف پوست اضافی و تغییر مکان بافت سینه، سینهها را جوانتر، سفتتر و خوشفرمتر نشان میدهد. هزینه این جراحی به عوامل متعددی از جمله میزان افتادگی، تجربه جراح، تکنیک مورد استفاده و محل انجام عمل بستگی دارد و میتواند متغیر باشد. در ادامه به تفصیل به این جراحی و ابعاد مختلف آن خواهیم پرداخت.
بسیاری از بانوان در طول زندگی خود، به دلایل مختلفی مانند بارداری، شیردهی، نوسانات وزنی، افزایش سن یا عوامل ژنتیکی، با تغییراتی در فرم و استحکام سینههایشان مواجه میشوند. این تغییرات میتواند شامل افتادگی، از دست دادن حجم و تغییر موقعیت نوک سینه باشد که گاهی اوقات تأثیر منفی بر اعتماد به نفس و کیفیت زندگی فرد میگذارد. جراحی لیفت سینه یک راهکار مؤثر برای بازیابی زیبایی و جوانی سینه است و میتواند به بهبود قابل توجهی در ظاهر کلی فرد کمک کند. در این مقاله، به صورت فنی و دقیق، هر آنچه که لازم است در مورد جراحی لیفت سینه و عوامل مؤثر بر هزینه آن بدانید، ارائه میشود.
دلایل اصلی افتادگی سینه
افتادگی سینه، که در پزشکی به آن “پتوز پستان” میگویند، پدیدهای طبیعی است که در اثر عوامل گوناگون رخ میدهد. درک این دلایل به افراد کمک میکند تا تصمیمات آگاهانهتری در مورد روشهای درمانی و پیشگیرانه اتخاذ کنند. در ادامه به تفصیل به مهمترین این عوامل میپردازیم:
افزایش سن و گرانش زمین
با گذشت زمان و افزایش سن، پوست به طور طبیعی قابلیت ارتجاعی خود را از دست میدهد. کلاژن و الاستین، دو پروتئین حیاتی مسئول استحکام و انعطافپذیری پوست، به تدریج کاهش مییابند. این فرآیند باعث میشود بافتهای نگهدارنده سینه ضعیف شده و تحت تأثیر نیروی مداوم گرانش زمین، سینهها به سمت پایین کشیده شوند. این روند تدریجی است و از جمله شایعترین دلایل افتادگی سینه محسوب میشود.
بارداری و شیردهی
دوران بارداری و شیردهی از جمله مهمترین عواملی هستند که میتوانند به افتادگی سینه منجر شوند. در طول بارداری، سینهها به دلیل تغییرات هورمونی و آمادگی برای تولید شیر، دچار افزایش حجم قابل توجهی میشوند. این افزایش حجم باعث کشیدگی شدید پوست و رباطهای کوپر (Cooper’s Ligaments) میشود. رباطهای کوپر همان ساختارهای نگهدارندهای هستند که به سینه فرم میدهند. پس از پایان شیردهی و کاهش حجم سینه، پوست و رباطها ممکن است نتوانند به حالت اولیه خود بازگردند و در نتیجه افتادگی سینه رخ میدهد. این افتادگی میتواند حتی در زنانی که شیردهی نداشتهاند نیز اتفاق بیفتد.
نوسانات وزنی
تغییرات مکرر و قابل توجه در وزن بدن نیز نقش مهمی در افتادگی سینه دارد. هنگامی که فرد وزن اضافه میکند، پوست سینه کشیده میشود تا حجم جدید را در خود جای دهد. با کاهش وزن، این پوست کشیده شده ممکن است نتواند به طور کامل منقبض شده و جمع شود. این کشش و انقباض متوالی، به تدریج خاصیت ارتجاعی پوست را از بین برده و به شل شدگی و افتادگی سینه کمک میکند. این پدیده شباهت زیادی به بادکنکی دارد که بارها باد شده و خالی شده است؛ خاصیت ارتجاعی خود را از دست میدهد.
عوامل ژنتیکی
ژنتیک نیز در تعیین استحکام و کیفیت بافت همبند پوست نقش بسزایی دارد. برخی افراد به طور ژنتیکی دارای بافت همبند ضعیفتری هستند یا پوستشان خاصیت ارتجاعی کمتری دارد. این موضوع میتواند آنها را مستعد افتادگی سینه در سنین پایینتر یا با شدت بیشتری کند، حتی اگر سایر عوامل مؤثر در آنها به حداقل رسیده باشد. اندازه و فرم طبیعی سینه نیز تا حد زیادی تحت تأثیر ژنتیک است.
سبک زندگی و عوامل محیطی
علاوه بر عوامل فوق، برخی عادتهای سبک زندگی و عوامل محیطی نیز میتوانند به افتادگی سینه دامن بزنند. مصرف دخانیات، به خصوص سیگار کشیدن، به دلیل تأثیر منفی بر جریان خون و تخریب کلاژن و الاستین، روند پیری پوست را تسریع میکند و منجر به شل شدگی زودهنگام میشود. نور خورشید نیز با آسیب رساندن به کلاژن و الاستین میتواند به افتادگی پوست سینه کمک کند. عدم استفاده از سوتینهای مناسب و حمایت کننده، به خصوص در زمان ورزش یا فعالیتهای بدنی سنگین، میتواند باعث کشیدگی بیش از حد بافتهای سینه و رباطهای نگهدارنده شود. همچنین، وضعیت نامناسب بدن و قوز کردن نیز در طولانی مدت میتواند به فرم سینه آسیب برساند.
انواع جراحی لیفت سینه
جراحی لیفت سینه یا ماستوپکسی، روشی است که به منظور بهبود فرم و موقعیت سینه انجام میشود. این جراحی شامل برداشتن پوست اضافی، تغییر شکل بافت سینه و جابجایی نوک سینه و آرئول به موقعیت بالاتر و جوانتر است. انتخاب نوع تکنیک جراحی به عوامل مختلفی از جمله میزان افتادگی سینه، اندازه و شکل سینه، کیفیت پوست و انتظارات بیمار بستگی دارد. جراح پلاستیک پس از ارزیابی دقیق، مناسبترین روش را پیشنهاد خواهد داد. در ادامه به معرفی رایجترین تکنیکهای جراحی لیفت سینه میپردازیم:
هدف و اصول کلی جراحی لیفت سینه
هدف اصلی ماستوپکسی، بازگرداندن سینهها به موقعیتی بالاتر و ایجاد فرمی جوانتر و متناسبتر است. این جراحی حجم سینه را افزایش نمیدهد، بلکه فرم موجود را بهبود میبخشد. اصول کلی شامل ایجاد برشهایی برای دسترسی به بافتهای زیرین، برداشتن پوست اضافی، سفت کردن و تغییر شکل بافت غددی سینه، و در نهایت جابجایی نوک سینه و هاله به سمت بالا است. در بسیاری از موارد، جراح ممکن است اندازه هاله (آرئول) را نیز کاهش دهد تا با فرم جدید سینه هماهنگتر شود.
لیفت هلال (Crescent Lift)
این تکنیک که به “لیفت هلالی” یا “هلال شکل” معروف است، کمترین تهاجم را در بین جراحیهای لیفت سینه دارد. در این روش، یک برش کوچک هلالی شکل در قسمت بالای هاله (آرئول) ایجاد میشود. مقدار کمی از پوست بالای هاله برداشته شده و سپس پوست باقیمانده به هم بخیه زده میشود تا هاله کمی به سمت بالا کشیده شود. این روش معمولاً برای افرادی مناسب است که افتادگی بسیار خفیفی دارند یا زمانی که لیفت سینه همزمان با پروتز سینه انجام میشود تا موقعیت هاله کمی تنظیم شود. مزیت اصلی این روش، جای زخم بسیار کم و ناچیزی است که تنها در بالای هاله قابل مشاهده خواهد بود.
لیفت پریآرئولار (Periareolar Lift)
در تکنیک لیفت پریآرئولار، یک برش دایرهای شکل در اطراف محیط هاله (آرئول) ایجاد میشود. سپس مقداری از پوست اطراف هاله برداشته شده و پوست باقیمانده به سمت لبه هاله کشیده شده و بخیه میشود. این روش برای افتادگیهای خفیف سینه و همچنین برای کاهش اندازه هاله سینه (در صورت نیاز) بسیار مناسب است. جای زخم این جراحی به صورت دایرهای در مرز بین هاله و پوست اطراف آن قرار میگیرد و با گذشت زمان تا حد زیادی محو میشود. این روش تأثیر کمتری بر بافتهای عمقی سینه دارد و بیشتر برای رفع افتادگیهای سطحی کاربرد دارد.
لیفت عمودی یا آبنبات چوبی (Vertical or Lollipop Lift)
این تکنیک که به دلیل شکل برشهای آن به “لیفت آبنبات چوبی” معروف است، برای افتادگیهای متوسط سینه کاربرد دارد. در این روش، جراح دو برش ایجاد میکند: یک برش دایرهای در اطراف هاله و یک برش عمودی که از لبه پایینی هاله تا چین زیر سینه ادامه مییابد. از طریق این برشها، جراح میتواند مقدار بیشتری از پوست اضافی را برداشته، بافت سینه را تغییر شکل داده و نوک سینه را به موقعیت ایدهآل جابجا کند. این روش نتایج چشمگیرتری نسبت به لیفت پریآرئولار دارد و میتواند افتادگیهای متوسط را به خوبی اصلاح کند. جای زخم شامل یک دایره دور هاله و یک خط عمودی از هاله تا چین زیر سینه است.
لیفت T وارونه یا لنگر (Inverted T or Anchor Lift)
لیفت T وارونه یا لنگر، جامعترین و تهاجمیترین تکنیک لیفت سینه است که برای افتادگیهای شدید یا سینههای بسیار بزرگ که نیاز به برداشتن مقدار زیادی پوست و تغییر شکل اساسی دارند، استفاده میشود. برشهای این روش شامل: یک برش دایرهای در اطراف هاله، یک برش عمودی از لبه پایینی هاله تا چین زیر سینه و یک برش افقی در امتداد چین زیر سینه است. این برشها در مجموع شکل یک لنگر یا حرف T وارونه را ایجاد میکنند. این روش به جراح امکان میدهد تا بیشترین مقدار پوست اضافی را برداشته، بافت سینه را به طور کامل بازسازی کرده و نوک سینه و هاله را به طور قابل توجهی جابجا کند. اگرچه این روش بیشترین جای زخم را به همراه دارد، اما بهترین نتایج را برای اصلاح افتادگیهای شدید ارائه میدهد و به طور چشمگیری فرم سینه را بهبود میبخشد.
لیفت سینه با پروتز سینه
در برخی موارد، بانوان علاوه بر افتادگی سینه، از کاهش حجم سینه نیز رنج میبرند. در چنین شرایطی، میتوان جراحی لیفت سینه را همزمان با قرار دادن پروتز سینه انجام داد. این ترکیب جراحی به طور همزمان هم افتادگی سینه را اصلاح میکند و هم حجم از دست رفته سینه را بازیابی میکند. جراح ابتدا با تکنیکهای ماستوپکسی سینه را لیفت میکند و سپس پروتز را در زیر بافت سینه یا عضله سینه قرار میدهد. این روش به ایجاد سینههایی پرتر، گردتر و بالاتر کمک میکند و میتواند نتایج بسیار رضایتبخشی را به ارمغان آورد. انتخاب اندازه و نوع پروتز با مشورت جراح و بر اساس انتظارات بیمار انجام میشود.
لیفت سینه کاهشی (Reduction Mastopexy)
این تکنیک برای زنانی مناسب است که هم سینههای بسیار بزرگ و افتاده دارند و هم تمایل به کاهش حجم سینه خود دارند. در واقع، این روش ترکیبی از جراحی کاهش سینه (ماموپلاستی کاهشی) و لیفت سینه است. در این جراحی، جراح علاوه بر برداشتن پوست اضافی و بالا کشیدن سینه، مقداری از بافت غددی و چربی سینه را نیز حذف میکند تا حجم کلی سینه کاهش یابد. این جراحی میتواند علاوه بر بهبود زیبایی، به رفع مشکلات فیزیکی ناشی از سینههای بزرگ مانند کمردرد، گردندرد و تحریک پوستی نیز کمک کند. تکنیکهای برش معمولاً مشابه لیفت T وارونه است، زیرا نیاز به دسترسی گسترده به بافت سینه دارد.
انتخاب تکنیک مناسب برای جراحی لیفت سینه، نیازمند ارزیابی دقیق جراح و در نظر گرفتن تمامی جنبههای آناتومیکی و انتظارات بیمار است تا بهترین نتیجه ممکن حاصل شود.
